به تازگی گروه پژوهشی ساندیا (Sandia National Laboratories) پلاسمونیک یا پلاسمای حاوی بلور را با تنظیم ولتاژ اعمال شده به پلاسما و به شکلی موزون به دست آورده است. از آنجا که بلور، نور تراهرتز را به سرعت منتقل می کند، می توان پهنای باند شبکه های ارتباطی پرسرعت را افزایش داد و به طور کلی افزایش الکترونیک پر سرعت را انتظار داشت.

«آزمایش ما بیش از یک حس کنجکاوی است؛ به دلیل آنکه رزونانس های پلاسمای ما بطور گسترده ای موزون هستند.» گرگ دایر (Greg Dyer)، پژوهشگر ساندیا، چنین گفته و اضافه می کند: «معمولا، الکترومغناطیسیدگی ناشی از شفافیت سیستم هایی که شناخته شده هستند مانند گازهای اتمی، بلور فوتونیک و متامواد، نیازمند تنظیم فرکانس های لیزری برای مطابقت با یک سیستم فیزیکی هستند. در اینجا، ما سیستم را برای مطابقت با منبع پرتو تنظیم کردیم. به عبارت دیگر این مشکل معکوس شده است.»

بلورهای فوتونیک مصنوعی، اجازه انتقال طول موج خاصی را می دهند. متامواد نیازمند برجستگی هایی در مقیاس نانو یا میکرون هستند. بلورهای پلاسمونیک، با توانایی نظارت بر نور، همچون بلور فوتونیک و همراه با زیرطول موج های آن و در اندازه ی متامواد، به وجود می آیند. روش های آن را می توان برای کوچک کردن اندازه بلور فوتونیک و گسترش متامواد موزون مورد استفاده قرار داد.

پلاسمای الکترون به صورت طبیعی در رابط نیمرساناهایی با نوارهای ممنوعه گوناگون شکل می گیرد و در بین مرزهای صاف اتمی که در وسط تراز قرار دارد، به شکل بلوری معلق است. مدل الکترودهای فلزی اجازه می دهد که خواص آن، پیکربندی مجدد را برای محدوده انتقال نور تغییر دهند. علاوه بر این، نقص های عمدی مخلوط در مایع الکترون اجازه می دهد که نور در جایی منتقل شود که بلور در حالت معمولی مات است.

منبع: Sciencedaily