بیشتر سلول های خورشیدی از مواد معدنی گران قیمت ساخته شده اند. سلول های خورشیدی آلی، جایگزین ارزان تری می باشند و دانشمندان در تلاش برای یافتن طراحی هایی بوده اند که بازده بالاتری نسبت به همتای معدنی اش داشته باشند. با این حال، مواد جدید سلول های خورشیدی آلی را باید ساخت و آزمایش کرد تا به ایده بهبود بخش رسید.

پروژه انرژی پاک گروه هاروارد (CEP) که توسط آلن آسپورو-گوزیک (Alán Aspuru-Guzik) رهبری و هدایت می شود از قدرت پیش بینی رایانه برای سرعت بخشیدن به این فرایند استفاده می کند.

مشابه با روند کشف مواد دارویی جدید، که در آن تعداد زیادی از مولکول ها را می توان تنها با در نظر گرفتن فعال ترین آنها از نظر بیولوژیکی، برای توسعه و آزمایش به نمایش گذاشت، گروه آسپورو-گوزیک، 2.3 میلیون از ساختارهای مولکولی را برای پیدا کردن آنهایی که تا به حال بهترین خواص را برای سلول های خورشیدی داشته اند به نمایش گذاشت.

26 بلوک های اولیه ساختمان مولکولی با مشورت گروه های تجربی برای امکان سنجش مصنوعی انتخاب شدند و این در هر ترکیب ممکن، به طول پنج واحد برای تولید و توصیف 2.3 میلیون ترکیب ذوب شد. سپس گروه با استفاده از یک مدل نظری به نام مدل Scharber به بررسی خواص الکترونیکی این ترکیبات پرداختند تا 400 تترابایت از اطلاعات به دست آمده در پایگاه داده پروژه انرژی پاک و با دسترسی عمومی ذخیره شود.

این نتایج پیشرفت افزایشی را که می توانست به صورت دستی و با توجه به تعداد انگشت شماری از مولکول های تستی ساخته شود تحت الشعاع قرار داد.