دانشمندان سیاره ای با استفاده از تلسكوپ فضایی هابل در جست وجوی مكان هایی برای احداث پایگاه انسانی روی كره ماه هستند. در ماموریت های گذشته ماه به كمك گستره ای از طول موج ها رصد می شد كه هیچ كدام به پای وضوح بالای هابل با امواج فرابنفش نمی رسید، كه به كمك آن می توان ناهمواری های طیفی ۵۰ متری را روی باریكه های نواحی مختلف ماه مشخص كرد. بروس هاپك (Bruse Hapke) دانشمند علوم سیاره ای دانشگاه پیتسبرگ پنسیلوانیا می گوید: «ما در تلاشیم تا قابلیت پرتوهای فرابنفش را در تعیین منابع ماه بسنجیم.» او اكنون یكی از اعضای گروهی شش نفره است كه به سرپرستی جیم گاروین (دانشمند ناسا) با هابل ماه را رصد می كنند. به ویژه اینكه آنها امیدوارند كانی معدنی ایلمنایت (اكسید تیتانیم آهن: Ilmenite) را كه قبلاً در نمونه هایی از خاك ماه به دست آمده بود، شناسایی كنند. هاپك اشاره می كند از خواص این كانی می توان در ساخت پایگاه استفاده كرد.

• سنجش خاك
این كانی حاوی اكسیژن است (كه می توان برای تنفس از آن استفاده كرد) به علاوه هیدروژن و هلیم كه از بادهای خورشیدی جذب شده اند. با حرارت این گازها آزاد شده و می توان از آنها به عنوان منبع نیروی پایگاه استفاده كرد. در نهایت هم از آهن موجود در این ماده معدنی می توان برای تولید مصالح ساختمانی نظیر فولاد بهره برد.در نواحی مختلفی كه فضانوردان آپولو بیش از سه دهه پیش از آنها دیدن كرده اند، ایلمنایت با درصدهای گوناگون یافت شده است. هابل تاكنون دو محل فرود آپولو ۱۵ در سال ۱۹۷۱ و آپولو ۱۷ در سال ۱۹۷۲ را به عنوان بخشی از این طرح بررسی كرده است. هاپك كه پژوهشگر اصلی در تحلیل نمونه های آپولو بوده می گوید: «ما به این دلیل كه می دانیم آنجا چه خبر است این دو نقطه را می گردیم. این سنجش صحت مطالعات خاك ماه به كمك پرتوی فرابنفش است.»
• اقیانوسی از ماگما
هابل همچنین مكان دیگری را هم مشاهده كرد: حفره ای به عرض ۴۲ كیلومتر با نام آریستاركوس (Aristarchus) در نزدیكی استوای ماه. این حفره را دشت های وسیع ماگمایی احاطه كرده و در كنار لبه فلاتی است كه حدود ۲ كیلومتر بالاتر از آن قرار دارد. مشاهدات قبلی نشان می دهد، برخوردی كه آن را ایجاد كرده باعث برخاستن موادی از دشت ها و فلات شده و پس از آن اقیانوسی از ماگما آنها را پوشانده است. این فوران به احتمال زیاد حاوی مواد معدنی سودمندی بوده است. فضاپیمای كلمنتاین این ناحیه را با طول موج های مرئی و نزدیك به فروسرخ آزمایش كرده است. هاپك می گوید: «به كمك آزمایش هایی با طول موج بلندتر به نظر می رسد در برخی محل ها مواد معدنی مطلوب در دسترس و به صورت روباز وجود دارند.» هاپك همچنین اضافه می كند، احتمالاً فرصت چندانی برای اینگونه مشاهدات هابل اختصاص نیافته است، زیرا این مورد در طرح پرزیدنت بوش، «چشم انداز كاوش های فضایی» كه تا سال ۲۰۱۸ اجرا خواهد شد، نقشی نداشت. ناسا امیدوار است نتایج رصدهای هابل تا اوایل اكتبر اعلام شود.