نتايج تحقيقات نشان مي دهد كه 83 درصد شكايت دانش آموزان از دردهاي پشت، شانه و دست مي تواند به نوعي مربوط به حمل كيف باشد.
به گزارش ايسنا، نتايج پژوهش محققان كشورمان كه درباره ارتباط وزن كيف مدرسه و محتويات آن با وزن بدن دانش آموزان انجام شده، حاكي است 2/18درصد دانش آموزان در موقع حمل كيف احساس ناراحتي مي كنند. وزن كيف دانش آموزان بايد كمتر از 10درصد وزن بدنشان باشد، در حالي كه 12 درصد آن ها كيفي با بيش از۱۰درصد وزن بدن خود را حمل مي كنند.
دختران دانش آموز بيش از پسران در موقع حمل كيف ناراحتي داشته اند و به طور كلي ميانگين وزن كيفي كه دختران همراه با تغذيه به مدرسه مي آورند بيشتر از۳۰۰ گرم بيشتر از ميانگين وزن كيف پسران است.
ميانگين وزن كيف دانش آموزان بدون تغذيه در دختران و پسران به صورت معني داري متفاوت است. دختران بار بيشتري به مدرسه مي آورند، همين طور ميانگين وزن كيفي كه بايستي طبق برنامه درسي به مدرسه بياورند بدون تغذيه نيز به نحو معني داري در دختران بيشتر است.
اين پژوهش توسط محققان دانشگاه علوم پزشكي همدان در سطح مدارس ابتدايي اين شهر انجام شده است. نكته قابل توجه آن كه ميانگين وزن كيف دانش آموزان كلاس اولي۲۰۰ گرم بيشتر از كلاس دومي هاست.
انجمن «كايروپراكتيك» انتاريو در كانادا معتقد است: «شاگردان مدارس ابتدايي نبايد بيش از۱۰ درصد وزن بدنشان بار حمل كنند و در شاگردان دبيرستاني اين نسبت نبايد بيش از 15درصد وزن بدن باشد.» حمل كيف سنگين پر از كتاب در يك دست يا آويخته بر شانه در يك طرف بدن از علل اصلي مشكلات كودكان در طرز نشستن و ايستادن بوده و همچنين در بد شكلي اندام نيز موثر است، زيرا وقتي كه كوله پشتي سنگين باشد كودك بيش از حد پشت را قوس دار مي كند يا سر و تنه را به جلو خم مي كند تا بتواند وزن كيف را تحمل كند. اين فشار روي عضلات گردن و پشت سبب خستگي بيش از حد و آسيب مي شود. از ميان دانش آموزاني كه در موقع حمل كيف ناراحتي داشتند 16 درصد از درد پشت، 38 درصد از درد شانه و 29 درصد از درد دست شكايت داشته اند.
يافته ها نشان مي دهد كوله هايي كه يك بند دارند باعث عدم تقارن ستون مهره ها و اختلال در توانايي طبيعي گيرندگي ضربه به وسيله ستون مهره اي مي شوند و باعث دردهاي شانه، گردن و كمر در كودكان مي شوند.
اگر كودك كوله را بر روي يك شانه حمل كند، براي جبران وزن اضافي آن به طرف مقابل خم مي شود و اين مساله درد بخش فوقاني و تحتاني پشت و كشش عضلات شانه و گردن را به دنبال دارد.
به علاوه بند باريك برخي كوله ها جريان خون و رشته هاي عصبي دست ها را تحت فشار قرار داده و سبب ضعف و گزگز بازو و دست ها مي شود.
ويژگي هاي كيف مناسب براساس
معيارهاي علمي
انجمن «كايروپراكتيك» كانادا در مورد انتخاب نوع كيف گفته است: «كيف بايد از سبك ترين جنس انتخاب شود. بالاي كوله پشتي نبايد بالاتر از شانه ها قرار گيرد و انتهاي آن نبايد از بالاي استخوان باسن پايين تر قرار گيرد. نوار كوله پشتي كه روي شانه قرار مي گيرد بايد پهنايي معادل 5 سانتي متر داشته باشد و نبايد دور بازو جمع شود. براي اجتناب از صدمه به ستون مهره ها بايد هر دو بند را بر دوش انداخت. بندهاي كمري كيف بايد بتواند۵۰ تا۷۰ درصد وزن را از روي شانه و ستون مهره ها به استخوان لگن انتقال دهد تا فشار روي استخوان ها و مفاصل و ماهيچه ها يكسان شود و دانش آموزان بايد چيزهاي سنگين تر را نزديك به محور مركزي بدن طوري كه نزديك به مركز ثقل بدن باشد قرار دهند و از پيچ و تاب خوردن كوله پشتي در پشت خود پرهيز كنند.»
نكته جالب ديگر در اين پژوهش اين بود كه با افزايش سطح سواد والدين، ميانگين وزن كيف هاي دانش آموزان نيز افزايش مي يابد و اين مي تواند به دليل انتخاب كيف هاي سنگين تر از طرف والدين و لوازم التحرير بيشتر نيز باشد.
همچنين نتايج اين تحقيق نشان داد اگر چه كيف و كوله پشتي هاي مدرسه دانش آموزان زياد سنگين نبوده، ولي نحوه حمل آن، طرز به شانه انداختن و پيچ و تاب خوردن كيف ها در پشت دانش آموزان و حتي نوع و جنس آن و بندهاي آن ها كه به سختي در شانه فرومي روند، همه مي توانند آسيب رساننده باشند.