صدای ستاره‌ها

در نتیجه‌ی

حرکت سیاره‌ها

- در مقایسه با ستاره‌هایی که شباهت بیش‌تری به خورشید دارند این غول سرخ‌ها منطقه‌ی گرماده و قلمرو گرمازایی بیش‌تری دارد و یا حتی از نظر مقایسه با مکان‌هایی که گاز در آن‌ها به‌صورت مخلوط نگاه داشته می‌شود این غول سرخ‌ها، برنده‌ی بازی با خورشید هستند.

تنها باقی‌مانده‌ی کشف شده در روی ستاره‌ها حضور مؤثر سیاره‌ها را آشکار می‌کند و این باقی‌مانده، صدایی است شبیه به حرکت یک حشره بر روی شیشه‌ی اتومبیل ...

به‌گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به‌نقل از «وبلاگ آسمان شب برای همه»، ستاره‌شناس اروپای جنوبی «لوکا پاسکویینی» (Luca Pasquini) از این موضوع این نتیجه را برداشت می‌کند که سطح ستاره‌های مادر آغشته به فلز است. آیا کسی هست که پیشنهاد دیگری داشته باشد؟

از زمانی که اندیشمندان به پژوهش درباره‌ی سیاره‌های بیرونی همت گماشتند و یا از زمانی که به بررسی ستاره‌های دور پرداخته‌اند به‌خصوص در دهه‌ی گذشته، متوجه این موضوع شده‌اند که سیاره‌هایی که اغلب نزدیک به گروه‌های ستاره‌ای هستند از آهن غنی هستند و نیز آن‌ها می‌دانند که ستاره‌های میزبان این سیاره‌ها، از فلزات بهره‌ای متناسب برده‌اند و این نقطه قرین و مقابل تفکر جهانی است و این همان باقی‌مانده‌ی اثر سیاره‌ها است.

اگر بر این باور باشیم که این‌ها باقی‌مانده‌ی فلزهای سیاره‌ها هستند پس باید این فلزها را در آخرین لایه‌ی ستاره‌ها دریافت کنیم.

در صورتی که اگر این فلزها جزو ذاتی ستاره باشد می‌توانیم فلزها را در مرکز هسته نیز بیابیم.

خوشبختانه تنها چراغ امید ستاره‌شناسان این است که آن‌ها فقط می‌توانند لایه‌های بیرونی ستارگان را مشاهده کنند و اطلاعات به‌دست آمده تنها در همین حیطه، حرکت می‌کند و این بدان‌معنا نیست که این تنها راه مستقیم رسیدن به‌همتای موجود در قلب ستاره است.

در عوض دانشمندان با دیدن بخش‌های داخلی ستاره - حتی آن‌هایی که خیلی‌خیلی دورتر از خورشید به ما هستند - اجزای داخلی با سطح ستاره چنان آغشته و در هم فرورفته است که ستاره‌شناسان را از آنالیز و بررسی جزو به جزو آن بی‌بهره گذاشته است.

به‌خصوص این‌که اخیراً محققان توجه بیش‌تری نسبت به غول سرخ‌ها نشان داده‌اند اغلب این ستاره‌ها حالت پف کرده داشته و بزرگ‌تر هم خواهند شد.

در مقایسه با ستاره‌هایی که شباهت بیش‌تری به خورشید دارند این غول سرخ‌ها منطقه‌ی گرماده و قلمرو گرمازایی بیش‌تری دارد و یا حتی از نظر مقایسه با مکان‌هایی که گاز در آن‌ها به‌صورت مخلوط نگاه داشته می‌شود این غول سرخ‌ها، برنده‌ی بازی با خورشید هستند.

قلمرو فعالیت خورشید دو‌درصد از جرم حجمی ستاره را دربردارد؛ در حالی که یک غول سرخ در قلمرو فعالیت‌اش ‌٣٥ بار بیش‌تر از جرم حجمی خورشید را از آن خود کرده است.

پس از بررسی ‌١٤ غول سرخ، «لوکا پاسکویینی» (Luca Pasquini) و همکارانش دریافتند که غول سرخ در همراهی با ستاره‌ها و سیاره‌ها و حتی همراهی با خورشید از هیچ فلزی غنی نشده است و این نشان می‌دهد که قاعده این مورد از موارد دیگر استثنا است.

با توضیحی بسیار ساده از آن‌چه شاهد آن در رصد ستارگان حامل فلز بوده‌ایم ضرورت حضور در برابر سیاره‌های حامل فلز اثبات شده است که این نتیجه همراه با موارد دیگر در علم نجوم و اخترفیزیک مفصلاً به آن پرداخته شده است.

از ستاره‌شناسان آلمانی اظهار می‌دارد که این اجرام و آثار باقی‌مانده از آن می‌تواند از سیاره‌های هم‌جوار و یا حتی سیارک‌های بسیار کوچک نشأت گرفته شده باشد و هم‌چنین «لوکا پاسکویینی» (Luca Pasquini) اعتقاد دارد که این موضوع نتایجی بحث‌انگیز و واقعی را دربردارد که به افزایش نظریه‌ها دامن خواهد زد.

امروزه گروهی برای رفع اشتباه‌های موجود و نیاز شدید تشکیل شده است و محققان به شناسایی دقیق سیاره‌های غنی از فلز و یا سیاره‌هایی که در فقر فلز به‌سر می‌برند به‌خصوص که این تحقیقات در مورد سیاره‌هایی است که به‌میزبانی ستاره‌ها شتافته‌اند.

برای مشاهده‌ی این مطلب می‌توانید به نشانی این وبلاگ به‌نشانی ذیل مراجعه فرمایید: