بررسی موارد فلج اعصاب چشمی در بیماران دیابتی نشان داد که فلج اعصاب چشمی در بیماران با سابقهی دیابت کمتر از ١٠ سال، کمتر از سایر بیماران دیابتی است.
به گزارش ایسنا، «مریم ارباب»، دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در پایاننامهی تحصیلی خود با راهنمایی دکتر «ابوالقاسم رستگار» به بررسی انواع فلج اعصاب چشمی ( ٣ و ٤ و ٦) در بیماران دیابتی شهر یزد پرداخته است.
در این مطالعهی توصیفی - تحلیلی که به روش Case Series انجام گرفته است، تعداد ٤١ بیمار دیابتی دچار فلج اعصاب چشمی مراجعه کننده به درمانگاه چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یزد مورد مطالعه قرار گرفتهاند.
براساس نتایج این بررسی سن متوسط بیماران ٥/٦٢ سال بود و بیشتر بیماران بین ٦٥ تا ٧٥ سال سن داشتند و همچنین ٧/٥٣ درصد بیماران را زنان و ٣/٤٦ درصد را مردان تشکیل میدادند.
نتایج نشان داد که تفاوتی میان موارد فلج اعصاب «کرانیال» در بیماران گروههای مختلف سنی و جنسی دیده نمیشود، در حالی که در میان بیماران با سابقهی دیابت زیر ١٠ سال، موارد درگیری اعصاب کرانیال مشخصاً کمتر از سایر بیماران بود، بهطوری که تنها ١١ بیمار با سابقه کمتر از ١٠ سال ابتلا به دیابت داشتند.
شایعترین شکایت بیماران در این بررسی شامل دوربینی ٤/٨٥ درصد، اختلال در پوزیشن سر ٤/٦٣ درصد، تاری دید ٨/٩ درصد و سایر شکایات ٢/١٢ درصد بود.
شایعترین عوارض در این بررسی نیز شامل اگزوتروپی ٦/٣٦ درصد، هیپرتروپی ٤/٢٤ درصد، ایزوتروپی ٥/١٩درصد و بروز همزمان چندین عارضه ٥/١٩درصد بهدست آمد.
در این بررسی مشخص شد که فلج اعصاب چشمی در زمینهی دیابت بهطور مشخص در بیماران با سابقهی دیابت کمتر از ١٠ سال کمتر از سایر بیماران دیده میشود.
برپایهی یافتههای این تحقیق از نظر فلج اعصاب چشمی، بیشترین فراوانی مربوط به فلج ایزولهی زوج سوم و بعد از آن فلج ایزولهی زوج چهارم و ششم تشکیل میدادند و نهایتاً ارتباطی بین سن و جنس و نوع فلج عصب نیز وجود نداشت.
شایان ذکر است، تقریباً در ٧ تا ٨ درصد از موارد دیابت ملیتوس غیر وابسته به انسولین هنگام تشخیص میتوان نروپاتی را در بیمار دید و انواع این نروپاتی شامل منونروپاتی شامل اعصاب کرانیال یا اعصاب محیطی، پلینروپاتی قرینه محیطی و نروپاتی اتونوم است.
|