«متیلآمینها» نیز بهعنوان محصول اصلی این پروژه در صنایع مختلفی همانند: داروسازی، کشاورزی، لاستیک، ابریشم مصنوعی و مهمتر از آنها در صنایع دفاعی استفاده میشوند.
موفقیت پژوهشگران ایرانی
در ساخت آزمایشگاهی غشاهای نانوحفرهی زئولیتی
محققان دانشگاه علم و صنعت ایران موفق به ساخت غشاهای زئولیتی نانوحفره و تخلیص «دیمتیلآمین» با استفاده از این غشاها شدند.
بهگزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) بهنقل از ستاد ویژهی توسعهی فناوریهای نانو، غشاهای نانوحفرهی تهیه شده در این پروژه در صنایع متنوعی از قبیل: صنایع تصفیهی آب و فاضلاب، نفت، گاز، پتروشیمی و فناوریهای زیستمحیطی کاربرد دارند.
دکتر «تورج محمدی» عضو هیأت علمی دانشکدهی مهندسی شیمی دانشگاه علم و صنعت - که هدایت این پروژه را در قالب رسالهی دکتری «مرتضی اصغری» دانشآموختهی دکتری مهندسی شیمی این دانشگاه برعهده داشته است - اظهار داشت: اهداف اصلی این پروژه دستیابی به دانش فنی ساخت غشاهای زئولیتی نانوحفره و نیز دانش فنی عملیات تخلیص «دیمتیلآمین» با استفاده از این غشاها بوده است.
محصولات اصلی بهدستآمده در این پژوهش شامل: غشاهای زئولیتی نانوحفره و «دیمتیلآمین» تقریباً خالص است.
وی با بیان اینکه غشاهای زئولیتی موردنیتی بر روی پایهی مولیت مشابه خارجی ندارد و «دیمتیلآمین» نیز بهدلیل کاربردهای استراژیک و تحریمهای موجود قابلدسترس نیست اظهار داشت: محصولات تولیدی در این پروژه از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند و قابلیت بهکار گرفته شدن در صنایع متقاضی را دارند.
«محمدی» در ادامه در تشریح نحوهی انجام پروژه گفت: در مرحلهی اول، مطالعهی کتابخانهای در مورد انواع: غشاها، روشهای ساخت آنها، سیستمهای غشایی و کاربرد آنها همچنین «متیلآمینها»، روشهای تولید، خواص و کاربردهای آنها انجام شد.
در مرحلهی بعد، غشاهای مناسب برای جداسازی «متیلآمینها» و روش ساخت مطلوب این غشاها براساس پژوهشهای مرحلهی اول انتخاب شدند.
عملیات ساخت غشاها با تهیهی مواد و تجهیزات مورد نیاز و انجام طراحی آزمایشهای لازم در «مرکز تحقیقاتی فرایندهای غشایی» آغاز شد.
وی افزود: آنالیزهای ساختاری و عملکردی غشاها در مراحل بعدی پروژه بهمنظور تأیید کیفیت و رفع عیوب احتمالی استفاده شد و شرایط سنتز غشاها بهینه گردید.
غشاهای تأیید شده - که در مرحلهی چهارم پروژه تهیه شد- در سیستم غشایی تعبیه شدند و عملیات جداسازی «متیلآمینها» آغاز شد.
در این مرحله نیز طراحی آزمایشها، روند دستیابی به شرایط بهینهی تولید «دیمتیلآمین» را تسریع کرد.
در پایان نیز دادههای بهدستآمده تجزیه و تحلیل قرار گرفته و دانش فنی ساخت «غشاهای زئولیتی نانوحفره» و نیز دانش فنی عملیات تخلیص «دیمتیلآمین» ارائه شدند.
بنابر اعلام «ستاد ویژهی توسعهی فناوری نانو»، نتایج این کار پژوهشی در مجلهی «مایکروپروس و مایکروپروس متریالز» (Microporous and Mesoporous Materials) (جلد 114، صفحههای 154-148، سال 2008) منتشر شده است.